Page 48 - JRISS-vol.2-no3-รวมเลม_Neat

Journal of Ratchathani Innovative Social Sciences : Vol.2 No.3 July-September 2018 43

อภิปรายผล
1. บุคลากรที่ปฏิบัติงานดานงานการเงินและบัญชี มีการเรียนรูตามมาตรฐาน

การศึกษาระหวางประเทศ โดยรวมอยูในระดับมากที่สุด เมื่อพิจารณาเปนรายดานอยูในระดับ
มากที่สุด 3 ดาน อยูในระดับมาก 1 ดาน ดังนี้ ดานทักษะทางวิชาชีพ ดานคุณคาและทัศนคติ
ที่ดีตอวิชาชีพ ดานการสะสมประสบการณเชิงปฏิบัติ และดานความสามารถทางวิชาชีพ
เนื่องจากบุคลากรที่ปฏิบัติงานดานงานการเงินและบัญชี จะตองเปนผูที่มีความรูทางดานการเงิน
และบัญชี มีการพัฒนาทักษะและการเรียนรูอยางตอเนื่อง เพื่อนํามาปรับปรุงวิธีการปฏิบัติงาน

ผานการอบรมเกี่ยวกับการจัดทําบัญชีของหนวยงานราชการ มีการศึกษาหาความรูเกี่ยวกับขั้นตอน
การปฏิบัติงานของกรมบัญชีกลางอยางสม่ําเสมอ และไดมีการปฏิบัติงาน ดวยความระมัดระวัง
รอบคอบ ยึดมั่นตอความซื่อสัตยสุจริตในวิชาชีพ สอดคลองกับสภาวิชาชีพบัญชีในพระบรม

ราชูปถัมภ (ทวีพร ตรีผอง, พิมพปวีณ มะณีวงค, และวิจิตรรัตน บุญทอง, 2558, น. 40-41) ที่
ไดกําหนดคุณสมบัติของผูปฏิบัติงานดานการเงินและบัญชีตามขอกําหนดของมาตรฐาน
การศึกษาระหวางประเทศ คือ 1) ผูปฏิบัติงานดานการเงินและบัญชีจะตองสําเร็จการศึกษา
ขั้นต่ําทางดานบัญชีในระดับปริญญาตรีหรือเทียบเทาจากสถาบันการศึกษาที่เปดการเรียนการ

สอนหลักสูตรวิชาการบัญชี 2) ผูปฏิบัติงานดานการเงินและบัญชีจะตองมีทักษะทางวิชาชีพใน
ดานตางๆ ไดแก ทักษะดานสติปญญา ทักษะดานเทคนิคทั่วไปและเทคนิคเฉพาะเกี่ยวกับ
วิชาชีพ ทักษะสวนบุคคล ทักษะในการสื่อสารและการทํางานรวมกับผูอื่น และทักษะดานการ
จัดการทางธุรกิจและองคกร 3) ผูปฏิบัติงานดานการเงินและบัญชีจะตองมีคุณคาและมี

ทัศนคติที่ดีตอวิชาชีพอันอยูบนพื้นฐานของจริยธรรม ไดแก ความรับผิดชอบตอสังคม ความ
ซื่อสัตยตอวิชาชีพ ความสามารถในการรักษาความลับ และความเปนอิสระ 4) ผูปฏิบัติงาน
ดานการเงินและบัญชีจะตองมีการสะสมประสบการณเชิงปฏิบัติ เปนระยะเวลานานและ
เขมขนเพียงพอที่จะแสดงใหเห็นวาเปนนักบัญชีที่มีความรูและมีทักษะทางวิชาชีพ รวมทั้งมี

ความรูและทัศนคติที่ดีตอวิชาชีพอันอยูบนฐานของความมีจริยธรรม 5) ผูปฏิบัติงานดาน
การเงินและบัญชีจะตองเรียนรูอยางไมจบสิ้น โดยถือเปนภาระหนาที่ที่จะตองพัฒนา และ
รักษาความสามารถดานวิชาชีพ โดยมีกฎเกณฑและขอบังคับใหนักบัญชีไดมีโอกาสไดพัฒนา
ความรูความสามารถทางดานวิชาชีพอยางตอเนื่องและเปนรูปธรรม สอดคลองกับการศึกษา

ของ สุภาพร แจมศรี (2554, น.82-91) พบวา ผูทําบัญชีเห็นดวยกับการเรียนรูทางการบัญชี
อยางตอเนื่องโดยรวม และเปนรายดาน อยูในระดับมาก ซึ่งการเรียนรูทางการบัญชีอยาง
ตอเนื่องมีความสัมพันธและผลกระทบเชิงบวกตอผลการปฏิบัติงาน ดังนั้น ผูทําบัญชีจึงควรให
ความสําคัญและสงเสริมการพัฒนาศักยภาพในการที่จะเรียนรูสิ่งใหม ๆ ที่เกิดขึ้นอยางตอเนื่อง

และเปนแนวทางพัฒนาตนเอง สรางความเชื่อมั่นตอผูเกี่ยวของทุกฝายในการกําหนดทิศทาง
ในการบริหาร เพิ่มขีดความสามารถทางการแขงขันและการเปลี่ยนแปลงในอนาคตตอไป