Page 37 - JRISS-vol.1-no.3
P. 37
32 Journal of Ratchathani Innovative Social Sciences : Vol.1 No.3 October-December 2017
3. สถานศึกษาควรส่งต่อนักเรียนที่มีปัญหายุ่งยากซับซ้อนและต้องการความ
ช่วยเหลือเฉพาะทาง ให้ผู้เชี่ยวชาญหรือหน่วยงานที่เกี่ยวข้องเพื่อรับการช่วยเหลือต่อไป
4. โรงเรียนควรประเมินผลการดําเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน เพื่อจะได้
ข้อมูลสารสนเทศที่จะนําไปสู่การพัฒนาอย่างต่อเนื่อง
ข้อเสนอแนะเพื่อการวิจัยครั้งต่อไป
1. ควรมีการวิจัยเกี่ยวกับแนวทางการช่วยเหลือและแก้ไขปัญหาพฤติกรรมของ
นักเรียน
2. ควรมีการวิจัยสภาพระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนที่เน้นการมีส่วนร่วมของชุมชน
กิตติกรรมประกาศ
วิทยานิพนธ์ฉบับนี้สําเร็จได้เป็นอย่างดีด้วยความอนุเคราะห์จาก ผศ.ดร.อานันท์
ทาปทา ผศ.ดร.ชวนคิด มะเสนะ อาจารย์ที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์ ที่ได้เสียสละเวลาอันมีค่า
เพื่อให้คําปรึกษา แนะนํา ตลอดจนแก้ไขข้อบกพร่องต่างๆ ด้วยความเอาใจใส่อย่างดียิ่งตลอด
มา ผู้วิจัยซาบซึ้งในความกรุณาและความเป็นแบบอย่างที่ดีของท่านเป็นอย่างมาก
ผู้วิจัยกราบขอบพระคุณ คุณแม่มาลี กล้าหาญ และคุณแม่สมคิด ยอดมั่น ที่สนับสนุน
การศึกษาและคอยเป็นกําลังใจอย่างดียิ่งตลอดระยะเวลาที่ศึกษาและทําการวิจัย คุณค่าและ
ประโยชน์ของวิทยานิพนธ์เล่มนี้ ผู้วิจัยขอมอบให้แก่ บิดา มารดา และครูอาจารย์ทุกท่านที่ได้
ประสิทธิ์ประสาทวิชาความรู้แก่ผู้วิจัย
เอกสารอ้างอิง
เขตพื้นที่การศึกษา ยโสธร, สํานักงาน. (2558). แนวการดําเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือ
นักเรียน. ยโสธร: พิมพ์ดีการพิมพ์.
คณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน,สํานักงาน. (2547). การดําเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือ
นักเรียนในสถานศึกษา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์
(รสพ).
จามจุรี จําเมือง. (2558). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ. กรุงเทพฯ : ไฮเอ็ดพับลิชชิ่ง.
นฤมล มะลิวัลย์. (2552). สภาพการบริหารงานตามมาตรฐานระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียน
ในโรงเรียนสังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 13 จังหวัดตรัง.
วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยสงขลา.
ปิยะนุช นารอง. (2550). การศึกษาปัญหาการดําเนินงานระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียนของ
สถานศึกษาขั้นพื้นฐาน ศูนย์อํานวนการเครือข่ายภูพานทอง สํานักงานเขตพื้นที่
การศึกษาประถมศึกษา สกลนคร เขต 1. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต
มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ.
