Page 111 - JRIHS_VOL1
P. 111

106  Journal of Ratchathani Innovative Health Sciences : Vol.1 No.1 April-June 2017

            ผลการศึกษา

                    ระยะที่ 1 การวิเคราะห์สถานการณ์ หาความต้องการจําเป็น (Need Assessment)
            และความพร้อมในการออกข้อบัญญัติ พบว่า ยังไม่มีบุคลากรที่มารับผิดชอบงานด้านสาธารณสุข

            โดยตรงซึ่งปลัด อบต. เป็นผู้รับผิดชอบด้านสาธารณสุข ส่วนปัญหาสําคัญในพื้นที่ พบว่าโรค
            ไข้เลือดออกเป็นปัญหาสําคัญอันดับแรก รองลงมา คือโรคไม่ติดต่อ สาเหตุหลักที่ทําให้โรคยัง

            ระบาดอยู่ คือขาดการมีส่วนร่วมของประชาชนในการกําจัดแหล่งเพาะพันธุ์ยุงลายทําให้มีพาหะ

            นําโรค ซึ่งวิธีการหรือการใช้ข้อมูลในการวิเคราะห์ปัญหาสําคัญของท้องถิ่น พบว่า ใช้ข้อมูล จปฐ.
            รวมทั้งมีการประสานขอข้อมูลจากโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตําบล (รพ.สต) เพื่อนํามา

            วิเคราะห์ในการจัดทําแผน ส่วนเครื่องมือในการวิเคราะห์ปัญหา ใช้การทําประชาคมรับฟังปัญหา
            จากชาวบ้านหรือผู้นําชุมชน ซึ่งในการจัดทําแผนของ อบต. จะใช้ข้อมูล 2 ส่วน ทั้งข้อมูลปฐมภูมิ

            (Primary Data) จากการทําประชาคม และจากการสํารวจจริงในพื้นที่ ส่วนข้อมูลทุติยภูมิ

            (Secondary Data) จะใช้ข้อมูลจากระบบรายงาน เช่น ข้อมูล จปฐ. ข้อมูลพื้นฐานระดับหมู่บ้าน
            (กชช. 2 ค) รวมทั้งใช้ข้อมูลด้านสุขภาพจากโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตําบล การนําข้อมูลมา

            วิเคราะห์สภาพปัญหาส่วนใหญ่ใช้จากโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตําบล (รพ.สต)

                    ความพร้อมในการออกข้อบัญญัติท้องถิ่นในการป้องกันควบคุมโรคไข้เลือดออก พบว่า
            ความพร้อมด้านความรู้ของกลุ่มตัวอย่าง มีความรู้เกี่ยวกับกฎหมายและโรคไข้เลือดออกอยู่ใน

            ระดับมาก ( X̅ = 3.42) รองลงมาได้แก่ ความพร้อมในด้านทัศนคติการนํากฎหมายไปใช้อยู่ใน

            ระดับมาก (X̅  =3.37) และความพร้อมด้านการยอมรับของประชาชนในชุมชน (X̅  =3.68)
                    ระยะที่ 2 มีกระบวนการพัฒนาบุคลากรและสนับสนุนการออกข้อบัญญัติท้องถิ่นในการ

            กําจัดพาหะนําโรคไข้เลือดออกขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น โดยการอบรมพัฒนาทักษะการ

            บริหารงานเพื่อลดปัจจัยเสี่ยงโรคไข้เลือดออก การดําเนินการสนับสนุนการออกข้อบัญญัติ และ
            ประกาศใช้ในพื้นที่ และได้มีการถอดบทเรียนและสังเคราะห์องค์ความรู้จากการดําเนินงานป้องกัน

            ควบคุมโรคไข้เลือดออก ทําให้ได้รูปแบบการใช้ข้อบัญญัติท้องถิ่นในการกําจัดพาหะนําโรค

            ไข้เลือดออก ดังนี้
   106   107   108   109   110   111   112   113   114   115   116