Page 59 - JRIHS VOL2 NO2 April-June 2018

54 Journal of Ratchathani Innovative Health Sciences : Vol.2 No.2 April-June 2018

อุบัติเหตุและการปองกัน เพิ่มขึ้น 1 คะแนนจะทําใหระดับคะแนนพฤติกรรมการปองกันอุบัติเหตุ
ของผูสูงอายุเพิ่มขึ้น .314 คะแนน คะแนนการสนับสนุนของครอบครัวเพิ่มขึ้น 1 คะแนนจะทํา

ใหระดับคะแนนพฤติกรรมการปองกันอุบัติเหตุของผูสูงอายุเพิ่มขึ้น .269 คะแนน คะแนนการ
ไดรับบริการทางการแพทยและสาธารณสุขเพิ่มขึ้น 1 คะแนน จะทําใหระดับคะแนนพฤติ
กรรมการปองกันอุบัติเหตุของผูสูงอายุเพิ่มขึ้น .146 คะแนน และคะแนนการรับรูภาวะสุขภาพ
และการยอมรับการเปลี่ยนแปลงของรางกายเพิ่มขึ้น 1 คะแนนจะทําใหระดับคะแนนพฤติ
กรรมการปองกันอุบัติเหตุของผูสูงอายุเพิ่มขึ้น .131 คะแนน ตามลําดับ

สรุปและอภิปรายผล
เพศ ผูสูงอายุเพศหญิงและเพศชาย มีพฤติกรรมการปองกันอุบัติเหตุไมแตกตางกัน

(p>0.05) ซึ่งปฏิเสธสมมติฐานขอ 1 ทั้งนี้ อาจเนื่องมาจากสภาพแวดลอมของผูสูงอายุในจังหวัด
อุบลราชธานียังมีวิถีการดําเนินชีวิตในแตละวันที่คลายคลึงกัน กิจกรรมประจําวันของผูสูงอายุทั้ง
เพศหญิงและเพศชายสวนใหญคืออยูบานเฉยๆ คิดเปนรอยละ 47.6 การไดรับขอมูลขาวสารและ
ความรูเกี่ยวกับการปองกันอุบัติเหตุจากครอบครัว และการไดรับบริการทางการแพทยและ

สาธารณสุขอยูในระดับมากเหมือน ๆ กัน จึงทําใหผูสูงอายุทั้งเพศชายและเพศหญิงมีความรูความ
เขาใจและดูแลเอาใจใสสุขภาพของตนเอง และมีพฤติกรรมการปองกันอุบัติเหตุไมแตกตางกัน
อายุ ผูสูงอายุที่มีอายุตางกัน มีพฤติกรรมการปองกันอุบัติเหตุไมแตกตางกัน (p>0.05)
ซึ่งปฏิเสธสมมติฐานขอ 1 ทั้งนี้อาจเนื่องจากผูสูงอายุสวนใหญมีอายุระหวาง 60–69 ป รอยละ

54.5 ซึ่งเปนชวงวัยผูสูงอายุตอนตน มีการรับรูภาวะสุขภาพและการยอมรับการเปลี่ยนแปลงของ
รางกายอยูในระดับปานกลาง ยังสามารถมีกิจกรรมประจําวันและปฏิบัติตัวไดตามปกติ ไดรับ
การสนับสนุนชวยเหลือจากครอบครัว เพื่อชวยปองกันอุบัติเหตุและไดรับบริการทางการแพทย
และสาธารณสุขในระดับมากเทาเทียมกัน สงผลใหผูสูงอายุมีพฤติกรรมการปองกันอุบัติเหตุไม

แตกตางกัน สอดคลองกับ ณภาภัช พุทธรักษา (2560) ที่ศึกษาปจจัยที่มีความสัมพันธกับ
พฤติกรรมการปองกันอุบัติเหตุของคนพิการทางการเคลื่อนไหวในอําเภอบานคาย จังหวัดระยอง
พบวา อายุไมมีความสัมพันธกับพฤติกรรมการปองกันอุบัติเหตุของคนพิการทางการเคลื่อนไหว

โรคประจําตัว ผูสูงอายุที่ไมมีโรคประจําตัวและมีโรคประจําตัวมีพฤติกรรมการปองกัน
อุบัติเหตุไมแตกตางกัน (p>0.05) ซึ่งปฏิเสธสมมติฐานขอ 1 จากผลการศึกษาพบวาผูสูงอายุสวน
ใหญไมมีโรคประจําตัว รอยละ 55.2 อาจเนื่องจากในปจจุบันกระทรวงสาธารณสุขไทย (2560)
ตองรับผิดชอบดานสุขภาพอนามัยของผูสูงอายุ มีนโยบายใหการดูแลสุขภาพของผูสูงอายุอยาง
ครอบคลุม มิไดจํากัดเฉพาะผูสูงอายุที่เจ็บปวยหรือพิการเทานั้น มีการจัดใหบริการผูสูงอายุถึงที่

บาน (Home Health Care) โดยจัดทีมสุขภาพ (Health Team) ซึ่งประกอบไปดวย แพทย
พยาบาล นักสังคมสงเคราะห นักกายภาพบําบัด เปนตน ออกบริการตรวจและรักษาผูสูงอายุถึง
ที่บาน ซึ่งขณะนี้สนับสนุนใหดําเนินการในทุกจังหวัด ทั้งเขตเมือง และเขตชนบท สงผลให