Page 68 - JRIHS VOL2 NO3 July-September 2018

Journal of Ratchathani Innovative Health Sciences : Vol.2 No.-3 July-September 2018 63

สงวนญาติ, 2557) ในดานจิตใจและสังคม พบวาผูสูงอายุมองวาเมื่ออายุเพิ่มมากขึ้นจะถูกลด
บทบาทและความสําคัญลงเนื่องจากไมมีรายไดจะตองเปนภาระของบุคคลอื่น ซึ่งการไมมีรายได

บางครั้งกระทบตอสัมพันธภาพกับบุตรหลาน ดวยเหตุผลดังกลาวจึงสงผลใหผูสูงอายุมีมุมมอง
ของความสูงอายุในทางลบ (มาธุรี อุไรรัตน และมาลี สบายยิ่ง, 2560) สิ่งเหลานี้สงผลใหผูสูงอายุ
รับรูถึงความมีคุณคาในตนเองลดลง เกิดการแยกตัวออกจากสังคม และมีปฏิสัมพันธทางสังคม
ลดลง (Lubkin & Larsen, 2009)
การเห็นคุณคาในตนเองเปนมุมมองแนวคิด และทัศนคติของบุคคลที่มีตอตนเองในดาน

บวกหรือดานลบ ซึ่งการที่บุคคลมีการยอมรับนับถือตนเองสูง จะมีความรูสึกวาตนเองมีคา มี
เกียรติ มีความพึงพอใจในตนเอง อีกทั้งการเห็นคุณคาในตนจะทําใหสามารถเผชิญอุปสรรคใน
ชีวิต และสามารถปรับตัวไดในสังคม สอดคลองกับผลการศึกษาที่พบวา ผูสูงอายุที่มีการรับรู

คุณคาในชีวิตอยูในระดับสูงจะมีการสูงวัยอยางมีสุขภาวะสูงเชนกัน (ชุติมา สินชัยวนิชกุล, 2561)
จาการทบทวนวรรณกรรมจะพบวา ประชากรผูสูงอายุถือเปนวัยที่มีปจจัยเสี่ยงในการ
รับรูความมีคุณคาในตนเองลดลง และการรับรูความมีคุณคาในตนเองมีความสัมพันธกับสุขภาวะ
ของผูสูงอายุ และเนื่องดวยมหาวิทยาลัยมีนโยบายในการดูแลชุมชนใกลเคียง คือตําบลหนองกิน

เพล โดยมีบทบาทหนาที่ในการใหบริการวิชาการ และใหความชวยเหลือ เพื่อสงเสริมคุณภาพ
ชีวิตของประชากรในชุมชน ผูวิจัยจึงมีความสนใจในการศึกษาการรับรูความรูสึกมีคุณคาใน
ตนเองของผูสูงอายุตําบลหนองกินเพล เพื่อใหเกิดความรู ความเขาใจมุมมองในการรับรูความ
หมายความมีคุณคาในตนเองของผูสูงอายุ เพื่อเปนแนวทางในการดูแล ปองกัน และสงเสริม

คุณภาพชีวิต และความผาสุกของผูสูงอายุตอไป

วัตถุประสงคการวิจัย
เพื่อศึกษาการรับรูความมีคุณคาในตนเองของผูสูงอายุตําบลหนองกินเพล จังหวัด

อุบลราชธานี

วิธีดําเนินการวิจัย
การวิจัยครั้งนี้เปนวิจัยเชิงพรรณนา (Description Research) ซึ่งมีขั้นตอนการ

ดําเนินการ ดังรายละเอียดดังตอไปนี้
ประชากร ในการศึกษาครั้งนี้ คือ ผูสูงอายุ ตําบลหนองกินเพล อําเภอเมืองวารินชําราบ
จังหวัดอุบลราชธานี จํานวน 938 ราย
กลุมตัวอยาง ในการศึกษาครั้งนี้ กําหนดใหมีเกณฑคุณสมบัติ ดังนี้

1. มีอายุตั้งแต 60 ปขึ้นไป
2. สามารถพูดและเขาใจภาษาไทยหรือภาษาทองถิ่น มีการรับรูที่ดี สามารถสื่อความหมาย
เขาใจกันได