Page 67 - JRIHS VOL2 NO3 July-September 2018
P. 67

62  Journal of Ratchathani Innovative Health Sciences :  Vol.2 No.-3 July-September 2018

             Abstract
                     The elderly population is considered to have risk factors for perceived low

             self-esteem and perceived self-esteem correlated with the health of the elderly.
             This study is a descriptive research were to determine the Perceived of Self –
             Esteem among Elderly People at Nongkinphen Subdistrict Warin chamrap District
             Ubon ratchathani Province. The study included 280 cases. Data collected in April
             2018. The research instrument were general information query and Rosenberg's

             Self-esteem questionnaire. The reliabilities was 0.74. The data were analyzed by
             Frequency, percentage, mean and standard deviation. The results showed that
             the level of self-esteem of the elderly in the overall was at a high level, 70.25

             percent. Followed by the highest self-esteem, 27.59 percent with a moderate
             level of self-worth 2.15 percent. There were no elderly people with low self-
             esteem.
             Keywords: Aging, Self – Esteem

             บทนํา

                     ปจจุบันประเทศไทยไดกาวเขาสูสังคมผูสูงอายุ (Aging society) โดยพบในป พ.ศ. 2561
             มีประชากรทั้งสิ้น 66,342,166 คน แบงเปนกลุมวัยสูงอายุ (60 ปขึ้นไป) จํานวน 11,507,357
             คนคิดเปนรอยละ 17.3 ของจํานวนประชากรทั้งหมด (สถาบันวิจัยประชากรและสังคม

             มหาวิทยาลัยมหิดล, 2561) นั่นแสดงวาประเทศไทยเปนสังคมผูสูงอายุ ซึ่งสาเหตุของการเขาสู
             สังคมผูสูงอายุนั้น ไดแก เนื่องจากความกาวหนาทางวิทยาศาสตร เทคโนโลยีและการแพทย การ
             พัฒนาทางเศรษฐกิจและการพัฒนาประเทศทําใหสามารถเพิ่มสวัสดิการแกประชาชนไดมากขึ้น
             การพัฒนาทางดานสาธารณสุข มีการบริโภคที่ถูกหลักโภชนาการ มีการศึกษารูจักดูแลรักษา

             สุขภาพอนามัย ทําใหประชาชนมีอายุยืนมากขึ้น และมีนวัตกรรมใหมที่รักษาโรคและควบคุมโรค
             ระบาด และจากนโยบายการวางแผนครอบครัวหรือการควบคุมการมีบุตรมีผลทําใหอัตราการ
             เกิดลดลงอยางรวดเร็ว จากสถานการณดังกลาว ยิ่งทําใหสัดสวนประชากรผูสูงอายุมีแนวโนมเพิ่ม
             สูงขึ้น และจะสูงขึ้นเรื่อยๆ (ชมพูนุท พรหมภักดิ์, 2556; Sukhothai Thammathirat, 2014)

                     วัยสูงอายุเปนวันของความเสื่อมทั้งดานรางกายและจิตใจ จากการศึกษาเกี่ยวกับการ
             มองตนเองของผูสูงอายุ พบวา ในดานกายภาพผูสูงอายุมองตนเองวาเมื่ออายุเพิ่มขึ้น ไมสวยงาม
             เหมือนเดิม ความแข็งแรงของรางกายมีนอยลง ไมแข็งแรงเหมือนเมื่อกอน อีกทั้งมีโรคประจําตัว
             เพิ่มขึ้น (มาธุรี อุไรรัตน และมาลี สบายยิ่ง, 2560) การเจ็บปวยเรื้อรัง ที่รักษาไมหายขาด ตองใช

             ระยะเวลาในการรักษา และอาจมีอาการกําเริบเปนบางครั้งคราว การเจ็บปวยเรื้อรังสงผลให
             ผูสูงอายุเกิดความเบื่อหนาย ทอแทในชีวิต ทําใหผูสูงอายุรูสึกมีความบกพรองทางรางกายหรือไร
             ความสามารถในการปฏิบัติกิจวัตรประจําวันตาง ๆ ลดนอยลง ตองพึ่งพาผูอื่นมากขึ้น (อุมาพร
   62   63   64   65   66   67   68   69   70   71   72