Page 8 - JRISS-vol.2-no3-รวมเลม_Neat

Journal of Ratchathani Innovative Social Sciences : Vol.2 No.3 July-September 2018 3

Dessler (1999) กลาววานักบริหารมักจะตองตัดสินใจในสามสถานการณ คือ
สถานการณที่มีความแนนอน (Certainty) สถานการณที่ไมแนนอน (Uncertainty) และ

สถานการณที่มีความเสี่ยง (Risk) โดยอธิบายวา ในสถานการณที่มีความแนนอนนั้น ผูบริหารมี
ขอมูลและเหตุผลสนับสนุนเพียงพอวา สิ่งที่จะตัดสินใจทํานั้นมีผลเปนบวก ขณะที่ใน
สถานการณที่ไมแนนอนนั้น ขาดทั้งขอมูลและเหตุผลสนับสนุนในการตัดสินใจวาจะสงผลไปใน
ทิศทางใด สวนในสถานการณที่มีความเสี่ยงนั้น ผูบริหารอาจจะมีขอมูลและเหตุผลสนับสนุน
เพียงพอ หรือคอนขางจะเพียงพอวาสิ่งที่จะตัดสินใจทํานั้น มีผลคอนขางจะเปนบวกมากกวา

การเลือกอีกทางหนึ่ง ซึ่งสอดคลองกับแนวคิดของ Robbins และ Coulter (2005) โดย
นักวิชาการทั้งสองทานนี้ ไดอธิบายและยกตัวอยางประกอบแนวคิดดังกลาว ดังนี้
ในสถานการณที่มีความแนนอนนั้น ผูบริหารตัดสินใจไดถูกตองเพราะผลลัพธของ

ทางเลือกมีความชัดเจนอยูแลว เชน การที่ฝายการเงินจะตัดสินใจฝากเงินของบริษัทกับ
ธนาคารใด เขายอมรูแตตนแลววาธนาคารไหนใหดอกเบี้ยอัตราเทาใด คํานวณรายรับลวงหนา
ไดเลย แตในความเปนจริง สถานการณที่มีความแนนอนแบบนี้ไมคอยมี สวนใหญจะอยูใน
สถานการณที่มีความเสี่ยงในระดับใดระดับหนึ่งเสมอ ซึ่งความเสี่ยงจะมากหรือนอย ขึ้นอยูกับ

ขอมูลประกอบการตัดสินใจ ประสบการณ และทางเลือกที่มีอยู เชน การที่ผูจัดการสกีรีสอรท
จะตัดสินใจเพิ่มลิฟทบริการใหกับลูกคาในบางจุดหรือไมนั้นขึ้นอยูกับทุนที่นํามาติดตั้งลิฟท
ประวัติของหิมะตกในชวงปที่ผานมา ขอมูลลูกคาที่มาใชบริการ เพื่อพิจารณาวารายไดที่พึงได
และรายจายที่ตองลงทุนจะคุมหรือไม หากมีแนวโนมวาคุมทุน คําตอบก็คือ “(เสี่ยง)

ดําเนินการได” เปนตน สวนในกรณีที่มีความไมแนนอนนั้น ผูบริหารจะไมมีความชัดเจนวา
ผลลัพธจะออกมาอยางไร และที่สําคัญคือ ไมสามารถที่จะหาเหตุผลมาสนับสนุนการตัดสินใจ
ไดเลย ทั้งนี้เพราะมีขอจํากัดดานขอมูล ประกอบกับสถานการณเชิงจิตวิทยาที่สรางปญหาตอ
การตัดสินใจดวย

Morden (2007) นิยามความเสี่ยงในมุมมองของนักยุทธศาสตรวาเพื่อประโยชน
สูงสุดในการตัดสินใจเชิงยุทธศาสตร ความเสี่ยงในการตัดสินใจขึ้นอยูกับคุณลักษณะสอง
ประการตอไปนี้คือ ประการแรกความรูเกี่ยวกับทางเลือกที่จะตัดสินใจมีมากนอยเพียงใด และ
ประการที่สองคือความรูเกี่ยวกับผลลัพธที่จะเกิดจากทางเลือกแตละทางเลือกที่ใช

ประกอบการตัดสินใจ
นิยามความเสี่ยงในหนังสือปกขาวของ CLUSIF (2009) ตั้งอยูบนฐานของสองปจจัย
คือ ทรัพยสินและภัยคุกคาม โดยอธิบายวาทรัพยสินขององคการ หมายถึง สิ่งมีคาขององคการ
และปจจัยในการดําเนินงานขององคการ ซึ่งประกอบดวยทรัพยสินหลักและทรัพยสิน

สนับสนุน ทรัพยสินหลักหมายถึงกระบวนและกิจกรรมในการดําเนินงาน กับสารสนเทศของ
องคการ สวนทรัพยสนับสนุน หมายถึง อุปกรณที่ใชในการดําเนินงาน ซอฟตแวร เครือขาย
การดําเนินงาน บุคลากร ขอสรุปพื้นฐานในการดําเนินงาน และสิ่งสนับสนุนอื่น ๆ ขององคการ