Page 61 - JRIHS VOL2 NO3 July-September 2018

56 Journal of Ratchathani Innovative Health Sciences : Vol.2 No.-3 July-September 2018

* หมายถึง มีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ .05
** หมายถึง มีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ .01

จากตารางพบวา ความสัมพันธของตัวแปรอิสระ 9 ตัวแปร กับพฤติกรรมการปองกันโรค
ขอเขาเสื่อมของผูสูงอายุในบานทาบอ ตําบลแจระแม อําเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี มีคา
สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ ตั้งแต -.047 ถึง .264 ตัวแปรอิสระที่มีความสัมพันธทางบวกกับตัวแปร
ตามอยางมีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ .01 มี 3 ตัวแปร คือ ความรูเกี่ยวกับโรคขอเขาเสื่อม (X5) (r =
.237) แรง สนับสนุนจากเพื่อน (X8) (r = .165) และแรงสนับสนุนจากเจาหนาที่สาธารณสุข

(X9) (r = .264) และมีตัวแปรอิสระที่มีความสัมพันธทางบวกกับตัวแปรตามอยางมีนัยสําคัญทาง
สถิติที่ระดับ .05 มี 1 ตัวแปรคือ แรงสนับสนุนจากครอบครัว (X7) (r = .145)

สรุปผลการวิจัย
1. พฤติกรรมการปองกันโรคขอเขาเสื่อมของผูสูงอายุในชุมชนบานทาบอ ตําบลแจระแม
อําเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี อยูในระดับปฏิบัติบอยครั้ง ( X = 2.89, SD=0.26) กลุม
ตัวอยางเปน เพศชาย 101 คน รอยละ 41.6 เพศหญิง จํานวน 142 คน รอยละ 58.4 อายุสูงสุด

92 ป อายุ ต่ําสุด 60 ป และสวนใหญมีคา BMI ปกติ จํานวน 137 คน รอยละ 56.4 ระดับ สวน
ใหญมีการศึกษาระดับประถมศึกษา 202 คน รอยละ 83.1 มีความรูเกี่ยวกับโรคขอเขาเสื่อม อยู
ในระดับปานกลางมากที่สุด จํานวน 132 คน รอยละ 56.4 มีการรับรูความรุนแรงของโรคขอเขา
เสื่อมโดยรวมอยูในระดับเห็นดวยมาก ( X = 3.83 SD = 0.34) และแรงสนับสนุนทางสังคมโดย

รวมอยูในระดับปานกลาง ( X = 3.25 SD=1.18)
2. ความสัมพันธของตัวแปรอิสระ 9 ตัวแปร กับพฤติกรรมการปองกันโรคขอเขาเสื่อม
ของผูสูงอายุในบานทาบอ ตําบลแจระแม อําเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี มีคาสัมประสิทธิ์
สหสัมพันธ ตั้งแต -.047 ถึง .264 ตัวแปรอิสระที่มีความสัมพันธทางบวกกับตัวแปรตามอยางมี

นัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ .01 มี 3 ตัวแปร คือ ความรูเกี่ยวกับโรคขอเขาเสื่อม (X5) (r = .237) แรง
สนับสนุนจากเพื่อน (X8) (r = .165) และแรงสนับสนุนจากเจาหนาที่สาธารณสุข (X9) (r =
.264) และมีตัวแปรอิสระที่มีความสัมพันธทางบวกกับตัวแปรตามอยางมีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ

.05 มี 1 ตัวแปรคือ แรงสนับสนุนจากครอบครัว (X7) (r = .145)

อภิปรายผลการวิจัย
1. ปจจัยดานชีวสังคม เปนปจจัยที่สงผลทางออมตอพฤติกรรมการปองกันโรคขอเขา
เสื่อมของผูสูงอายุในชุมชนบานทาบอ ตําบลแจระแม อําเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี ไดแก

เพศ อายุ ระดับ BMI และระดับการศึกษา
เพศ ไมมีความสัมพันธกับพฤติกรรมการปองกันโรคขอเขาเสื่อมของผูสูงอายุในชุมชน
บานทาบอ ตําบลแจระแม อําเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี ผูวิจัยเห็นวา เพศหญิงมีกิจกรรมใน