Page 74 - JRIHS VOL2 NO3 July-September 2018

Journal of Ratchathani Innovative Health Sciences : Vol.2 No.-3 July-September 2018 69

เรื่องการเงิน และการเตรียมยอมรับการเปลี่ยนแปลงตาง ๆ ของรางกายที่ตองเผชิญในวัยชรา
(ภาณุวัฒน มีชะนะ และคณะ, 2560)

ดานโรคประจําตัว การศึกษาของอุมาพร สงวนญาติ (2557) พบวาผูปวยโรคเรื้อรัง มี
คุณภาพชีวิตที่ลดลง เนื่องจากโรคเรื้อรังเปนโรคที่รักษาไมหายขาด ตองรับการรักษาอยาง
ตอเนื่อง และตองพึ่งพาผูอื่นในการเขารับการรักษาหรือไปตามแพทยนัดแตละครั้ง สงผลให
ผูสูงอายุรูสึกถึงความมีคุณคาในตนเองลดลง ในการศึกษาครั้งนี้พบวากลุมตัวอยางกวาครึ่งมีโรค
ประจําตัว คิดเปนรอยละ 52.3 โรคที่พบมากไดแก โรคเบาหวาน โรคความดันโลหิตสูง และโรค

ไขมันในโลหิตสูง ตามลําดับ แตเมื่อพิจารณาของกลุมตัวอยางแลวพบวา คะแนน ADL อยูในชวง
18-20 จึงสามารถพึ่งพาและดูแลตนเองไดสอดคลองกับงานวิจัยของนงนุช แยมวงษ (2557)
พบวาผูสูงอายุที่ยังสามารถชวยเหลือตนเองไดมีมากถึงรอยละ 90 มีระดับความมีคุณคาในตนเอง

อยูในเกณฑที่สูงจากการที่สามารถทํากิจกรรมตางๆ ไดดวยตนเอง ไมตองพึ่งพาผูอื่น ทําให
ผูสูงอายุมีความรูสึกมีคุณคา และคุณภาพชีวิตที่ดี
ดานความสัมพันธในครอบครัว พบวา กลุมตัวอยางมีสมาชิกในครอบครัวเฉลี่ย 4.4 คน
รอยละ 70.9 มีสัมพันธภาพในครอบครัวอยูในระดับดี จากการสังเกตพบวา ชุมชนหนองกินเพล

เปนชุมชนที่เปนชนบท แตละครัวเรือนมีการอยูรวมกันแบบครอบครัวใหญ ซึ่งระแวกใกลเคียงเปน
บานของญาติพี่นองครอบครัวเดียวกันเสมอ มีการพบปะพูดคุยกัน รับประทานอาหารรวมกันตอน
กลางวัน เสริมสรางปฏิสัมพันธกันอยางเปนกันเอง ซึ่งสัมพันธกับการศึกษาของชลกร ศิรวรรธนะ
(2556) พบวา สัมพันธภาพในครอบครัวในดานการสื่อสารของผูสูงอายุมีความสัมพันธกับคุณภาพ

ชีวิต โดยการที่ไดสื่อสารกันทําใหความสัมพันธดานตางๆ ดีขึ้นไปดวย สมาชิกทุกคนในครอบครัวมี
ความเขาใจซึ่งกันและกัน รวมทั้งการไดรับรูถึงความรูสึกซึ่งกันและกัน ทําใหยกระดับคุณภาพชีวิต
ของผูสูงอายุ และรวมไปถึงการไดแสดงบางสิ่งใหครอบครัวไดรับรูถึงคุณคาของตนเอง
ดานสาธารณูปโภค พบวา สาธารณูปโภคของกลุมตัวอยางสวนใหญมีน้ําประปา ไฟฟา

และโทรศัพทมือถือใชคิดเปนรอยละ 68.8 มีน้ําประปาและไฟฟาคิดเปนรอยละ 29.4 และมี
ไฟฟาใชเพียงอยางเดียว และใชน้ําบาดาลแทนน้ําประปาจํานวน 5 ราย คิดเปนรอยละ 1.8 ซึ่ง
สอดคลองกับงานวิจัยของนภัสวรรณ ทรัพยมา (2557) พบวา สาธารณูปโภคเปนทรัพยากรที่มี
ความจําเปนตอการดําเนินชีวิตประจําวัน ซึ่งการมีสิ่งแวดลอมที่เอื้ออํานวยตอการดํารงชีวิตจะ

สงผลใหผูสูงอายุมีจิตใจที่สงบ มีสุขภาพจิตที่ดี ซึ่งการพึงพอใจในการดํารงชีวิตในแตละวัน
สัมพันธกับระดับความรูสึกมีคุณคาในตนเองและการมีคุณภาพชีวิตที่ดี
ดานกิจกรรมยามวาง จากการศึกษาพบวา กลุมตัวอยางสวนใหญเขาชมรมผูสูงอายุ เขา
วัดทําบุญ และชวยเหลืองานสังคม รอยละ 31.2 ทั้งนี้ในตําบลหนองกินเพลยังมีโรงเรียนผูสูงอายุ

สําหรับใหผูสูงอายุรวมกันทํากิจกรรม ไดพบปะพูดคุย และมีปฏิสัมพันธกับบุคคลอื่นที่มาเขารวม
กิจกรรม ซึ่งสอดคลองกับการศึกษาของอรรณพ ตันละมัย (2556) พบวา กิจกรรมยามวางมี
ความสัมพันธอยางสูงตอการพัฒนาทักษะการทํางาน และยังชวยเพิ่มคุณคาในชีวิตมากขึ้นเนื่องจาก